BONO

farfocel

trzymaj się dzielnie mała czarna... Ja jeszcze mam Bonusia, ale za każdym razem, gdy tak patrzymy sobie głęboko w oczy zastanawiam się, czy mnie o coś prosi, czy wie, jaką mam władzę, czy chce mi może powiedzieć, że chce żyć, że boi się, o czym zdecyduję. Naturalny jest przecież pęd ku życiu. Nie wiem tylko na ile mogę sobie pozwolić, trzymając go na siłę po tej stronie, bo on nigdy nie powie mi jak bardzo go boli. I ta cholerna zadyszka! Czy kłuje go w serduszku, jak tak ze mną spaceruje,czy boli go, gdy oddycha tak ciężko.........tyle pytań bez odpowiedzi. A on wciąż milczy

mala_czarna

Rozterki chyba będą zawsze. To wie każdy kto przez to przeszedł Sad

Ale uwierz mi, ze jak już nadejdzie ten ostateczny moment to będziesz to wiedzieć. Póki co nie myśl jeszcze o tym, jeszcze tego najdroższego przyjaciela masz przy sobie. Każdy dzień jest ważny. Dla niego i dla Ciebie. Smile

Agata

przykro mi ale fajnie że jeszcze jest z wami...zazdroszcze..czas łagodzi rany ale ból i tęsknota pozostają już na zawsze może spokojniej się o tym myśli bo nic już nie można poradzić...
wiem, że ciężko podejmować takie decyzje myśle, że zaufany wet może pomóc wyczuć odpowiedni moment...
pozdrawiam i głaski prztulaski dla psinki

farfocel

dziękuje dziewczyny, dobrze, że jesteście. Dzięki wam tyle się nauczyłam, zwłaszcza, jak postępować z Bonciem przy tej chorobie. Myślę, że tylu wskazówek nie uzyskałabym nigdzie. To był cudowny pomysł jednej z was. Chwała jej za to! A póki co, Bonuś dziś ma lepszy dzień i ogromny apetyt! Pozatym bardzo się ożywił, bo rybka wędzona trafiła na stół. Tylko te schody są dla niego przerażające...pomyśleliśmy, żeby zostawić go na wsi, tam nie ma schodów, ale nie miałabym go na oku, a i tęskniłabym strasznie...cały mój egoizm... Confused

Jola

Kochana to nie egoizm Very Happy

W czasie tak ciężkiej choroby pies i człowiek chcą być razem bez względu na trudności.
My mieszkamy na 3 piętrze i sunię przez ostatnie 2 tygodnie nosiliśmy na rękach (rozumiem Bono jest o wiele cięższy i chyba noszenie nie wchodzi ) Sunia ważyła ostatnio już 28 kg.a Bono pewnie ze 40 kg.
Wiesz nawet szukałam wszędzie jakieś nosidła dla większych piesków i zapytania wysyłałam-ale dostawałam odpowiedź, że nigdzie nie produkują.
Rozumiem Cię bardzo dobrze-Twój niepokój ,obawy itp Oby Bondzio trzymał się jak najdłużej o wlasnych siłach.
Betka kiedyś napisała : niezwykła więź tworzy się między chorym (starym) psem a człowiekiem... i to są święte słowa.
Trzymam za Bondzia mocno kciuki i szepnij od nas mu to do uszka.
Uściskaj i wymiziaj go od nas.

Jola

Coś mnie niepokoi-dlaczego On chudnie-dostaje sterydy (ncorton) to powinien mieć apetyt.(pomyliłam się teraz pewnie waży ok 30 kg-podobnie jak nasza sunia). Stosujecie dietę? Wiem że to trudne przy dużym psie ,ale bardzo ważne.
Poszukaj po wątkach -wszyscy tu wspomagaliśmy się jeszcze : a to olej z siemienia lnianego. olejem z wyciągu wątroby rekina(np iskal) i jeszcze innymi specyfikami. Jeszcze raz pozdrawiam.

farfocel

Teraz waży 29,5 kg Sad

(przy najlepszych osiągach ważył 36kg- tylko wtedy był gruby- wszyscy nam to wytykali). On nie jest dużym rottweilerem- wygląda jak labrador, tylko wcięcie pod brzuszkiem ma mniejsze- taki klocuszek Rolling Eyes

Nie wygląda, jakby był chudy, tylko czaszka mu się zapada...traci mięśnie skroniowe. Dziś nie ma apetytu...a dostaje kurczaczka (nogi) z marchewką i siemieniem lnianym. Próbowałam przemycić wasze kombinacje typu rybka+twarożek ale mu nie smakują tak jak kurczak, więc zostaliśmy przy tej diecie. Czasem skubnie jogurtu albo wędzonej rybki, ale standard to ten kurczak z siemieniem i marchew. A co do więzi, to u nas odwrotnie. Mam wrażenie, jakby się zdystansował. Kiedyś przychodził na pieszczoty, kładł się najbliżej nas, chodził za nami z kąta w kąt. Teraz leży i nikt i nic go nie wzrusza. A jak się do niego tulę, to mruczy jakbym mu zakłócała jego święty spokój Confused

Jest wielka różnica- widzę to wyraźnie. Stąd zazdroszczę opiekunom Fenderka, że ich Pieszczoch wciąż chce się z nimi bawić i jednym słowem cieszy się z życia...ech!

Fender

farfoclu, Fender sie separowal jak sie zle czul, zreszta jak mu sie zdarzaja jakies niedogodnosci z trawieniem to wtedy tez ucieka w kat i nie chce sie tulic

trzymamy za Was kciuki mocno

farfocel

Nie wiem, czy to kwestia pogody, ale Bonciu nie ma najmniejszej ochoty wstać. Muszę go podnosić, by mógł pójść na spacer. Boli go gdy to robię. Poraz pierwszy nas ugryzł, wiem, że to z ogromnego bólu...ale nie mogę pozwolić mu na to, by sikał pod siebie. Gdybym tego nie robiła z pewnością nie wstałby z miejsca przez cały dzień. Ma apetyt na najsmaczniejsze kąski, ale od kilku dni nie ma kupy. Eutanazja to wciąż kwestia sporna pomiędzy mną a mężem. Czasem myślę, że on już nie kocha Boncia...Kolega opowiedział nam jak to przebiegało, gdy on usypiał psa. Podobno pies otrzymuje pierwszy zastrzyk, który go usypia. Potem dostaje drugi, który go zabija. Po tym drugim pies wymiotuje, wypróżnia się i umiera w drastyczny sposób. Nie wiem, czy się na to kiedykolwiek zdecyduję. Ostatnie dni są u nas dramatyczne. Powiedzcie, kiedy nadchodzi ten czas. U nas jest źle ale wciąż nie najgorzej!

Fender

kilkoro z nas widzialo eutanazje i nie bylo zadnych wymiotow

jesli Twoj psiak malo je to w ogole mala jest szansa ze cos wydalilby nawet w wersji drastycznej

pierwszy zastrzyk dziala tak, ze pies faktycznie zasypia, tak jak przy narkozie

drugi dopiero zatrzymuje akcje serca, ale zwierze nic nie czuje bo gleboko wczesniej zasnelo

sama bym chyba chciala miec takie mozliwosci smierci kiedys, zadnego bolu, zasypiasz i nigdy sie nie budzisz

wiele lekarzy mowi, ze jesli pies jest obolaly, nie potrafi sam sie zalatwic to juz nie czuje sie komfortowo, a sami bysmy chcieli, zeby sie tak czul chociaz w tych podstawowych potrzebach

i zadnego z naszych przyjaciol nie wolno meczyc, to powinno byc nasze motto w te najgorsze dni

porozmawiajcie z lekarzem

farfocel

jest kupa!

Jola

Tak mi bardzo przykro :cry:
Z eutanazją jest jak Nasza Fenderkowa pisze-przeszliśmy to wszyscy-choc ja stalam w dzwiach-(nie moglam się uspokoic z placzem-a by to sunię niepokoiło)Ola i mój mąż byli i trzymali ręce na suni-Ola ją calawała i glaskała. Fakt nasza sunia popuścila trochę siku i kupę-ale nie robiła siku ponad 24 godz.(a byśmy chcieli żeby zrobila pod siebie) a kupy już tydzień nawet dostawała zastrzyki i lewatywnę na Białobrzeskiej i nic.

Sunia też nie mogła wstawac-podnosiliśmy ją,rozmasowywaliśmy jej łapy i nosiliśmy.W nocy wstawaliśmy i przewracaliśmy ją na drugi bok,żeby nie zcierpła-okazalo się że ma pozrywane ścięgna tylnych łap-może ten rak tak je zżarł,albo nastąpiło (jak obawial się dr.Jagielski naciek chłoniaka w rdzeń kręgosłupa) albo ..???.Ola była z nią np. jednego dnia na Białobrzeskiej i robili lewatywę nawet chcieli zacewnikowac- i niepoznali się że to ścięgna. Pojechała na drugi dzień-dr Jagielski miał ful pacjentów-oznajmiła że nie ruszy się jak ją nie zbada-o 22 god. zbadał i powiedział że to ścięgna, że to przeogromny nie wyobrazalny ból dla psa,a że nie piszczy z tego bólu to albo nastąpił lekki paraliż, albo jest tak pokorna. ŻE TO ZNAK OD BOGA żeby już jej pomóc odejśc.

Piszę te okropne wspomnienia-wybacz mi wiem i rozumiem Cię bardzo dobrze. Widzisz na Białobrzeskiej są sami dobrzy lekarze - ale specjalizują się w różnych kierunkach idlatego nie poznali sie. Dr. Jagielski akurat b.dobrze również zna się ukl.kosntym(nawet wykryje dyskopatię u zwierząt-badając rękami-rtg tylko potwierdzi)-więc od razu zdiagnozował-a wierz mi jest daleki od eutanazji-ale kiedy pies się męczył nie pozwolił nam na to dłużej.

BONCIO jest taki śliczny i kochany-wiem że go bardzo kochasz i wlaśnie dla tej miłości nie pozwolisz mu sie męczyc. Chciałabym żeby cud sie stał i rano Bondzio był zdrów jak ryba......
A jak tak się nie stanie Na pewno będziesz wiedziała kiedy.... albo niech dobry wet zbada go dokładnie bo może to ścięgna-a przy tej chorobie operacja chirurgiczna nie wchodzi w grę..Jeżeli go ból zżera pomóż mu ...

Ale i tak trzymam mocno kciuki za zdrowie Bondzia i modlę się o cud.
Pozdrawiam serdecznie i głaski dla psinki

mala_czarna

farfocel

Dziękuję wam wszystkim za tą niezwykłą więź jaka pomiędzy nami tutaj powstała. Dziękuję dwóm cudownym weterynarzom, którzy cały czas czuwali nad Bonusiem i z taką troską dbali o jego stan. Dziękuję Bogu, ze pokazał mi, jak bardzo można być wiernym i kochającym, cierpliwym i oddanym. Taki był Bono. Pies wyjątkowy. Dlatego to tak strasznie boli. Nie mam absolutnie do nikogo żalu. Odszedł tak spokojnie, wśród śpiewu ptaków i brzęczenia pszczół, zapachu świeżo skoszonej trawy, z główką w moich dłoniach. Modliłam się, by przyjąć to spokojnie, ale nie sądziłam, ze będzie aż tak spokojnie. Był taki cichy. Jakby go nigdy nie było. Najcudowniejszy przyjaciel, jedyny, nasz BONO.

mala_czarna

Bardzo mi przykro. Naprawdę Sad

Trzeba mieć dużo siły, dużo odwagi, żeby się na to zdecydować. Ale uwierz mi, to było najlepsze co mogłaś dla Bonusia zrobić. Nie cierpi już.

Bonusiu kochany. Biegaj sobie ze wszystkimi forumowymi psiakami :cry: