Donia

fioneczka

Donieczko ... [*] ... nie zapomniałam

d-onia

Dzis jest dla mnie specjalny dzień. Pół roku temu o tej porze Donia dostała ostatnią kroplówkę, nad ranem w poniedziełek przekroczyła granicę Tęczowego Mostu.

Po pół roku znowu jest niedziela, znowu piękny, ciepły dzień ale JEJ nie ma.
Tak mi brak jej radości i cudownego optymizmu, tak brak......

jana29

wiem, co czujesz...
wiosna ,słońce a w sercu taki smutek , dla mnie takim dniem jest 25 każdego miesiąca . tyle smutku i wyrzutów sumienia , tyle niewyjaśnionych rzeczy ...

pozdrawiam gorąco w tym trudnym czasie

kaniesia

Czuję to samo :cry: słonko ciepło a Beycusia jak nie było tak nie ma ,jego mądrych oczu czujnych uszek i cierpliwości i do mnie i do swego kompana Bradleya ,każdego 17 mysle ,prowadze pamietnik juz 6 rok idzie ale od tamtego roku od 20 lutego są to najsmutniejsze wpisy ,każdy wpis jest zavczety serduszkiem z napisem w srodku Beyculek ,kocham cie i spotkamy sie Smile

wierze w to ,17 maja w moje urodziny minie w tym roku o ironio 1 rocznica jego odejścia za T.M. a czas nie leczy ale przyzwyczaja do bólu ,trzymajcie sie ,mam 2 boksie (dalej ta sama i tylko ta rasa:) )ale to nie Beycus ale i tak je kocham ,lecz za Beyconem tęsknie że az wszystko boli a mija juz prawie rok brakuje tylko miecha ,nie obchodze urodzin bo go wtedy musiałam uspić ale tort bedzie z okazji 1 rocznicy odejścia mojego przytulaka,ŻYCIE BEZ PSA JEST NIC NIE WARTE WIĘC PO CO ŻYĆ ? A PO TO ABY GO MIEĆ A ON NAS :wink: pozdrawiam wszystkich którzy tęsknią jak ja. A ogród taki pusty o ironio mimo że dwa fifole szaleja ,Dziwny tenś wiat -śpiewał Niemen -prawda Exclamation

czasami płacze a czasami uśmiecham się jak wspomne miłe chwile z Beycusiem,ale i tak boli ponoc na ukojenie bólu potrzeba 4, 5 lat a raczej złagodzenie i wspominanie juz bez ryku tylko z usmiechem Razz

trzymajcie się :wink:

d-onia

Właśnie mija rok od śmierci Donieczki, niepoprawnej optymistki. Pogoda jest taka sama jak rok temu, za piękna na śmierć. Strasznie mi smutno, brakuje mi jej chyba coraz bardziej, to było wielkie małe życie, które odmieniło mnie na zawsze. Myślę,że nas wszystkich na tym fofum, którzy przeszli ta drogę.
Trzymam kciuki za tych, którzy nadal walczą. Często myślę o pieskach, które odeszły i nie mam wytłumaczenia dlaczego tak musiało być.

kaniesia

Ja też nie wiem ,dlaczego? MÓJ BEYCUŚ :cry: i inne psiulki Sad

idzie drugi rok jest smutna jesień a ja nie mam powiernika ,to znaczy mam dwa ,ale jakże inne od niego.Może nie powinnam porównywać?kocham je ,ale tamto tak boli i tesknie :cry:

marzena

Dziś mija 4 tydzień odkąd Bemolek odszedł nie wiem jak sobie radzić. Cały czas myślę, tęsknie nie potrafię pozbyć się nawet jego smyczy i obroży. Był idealnym psem takim jakiego sobie wymarzyłam, rozkochiwał w sobie innych ludzi możecie się śmiać ale nauczyłam Go nawet liczyć. Czy dane nam będzie się jescze kiedyś spotkać?

kaniesia

Ja w to wierzę mocno ,że spotkam kiedyś Beycusia i inne moje psy .Ja zostawiłam sobie Beycusia obrożę ,czasami ją wyciągam i .....ryczę Sad

Betka

Milusi smyczkę i obróżkę trzymałam dwa lata. Wyjmowałam czasem, brałam w dłoń tak bardzo znajomy kształt. Lata szczęśliwych chwil, spacerów, wypraw..
Pół roku temu zawiozłam smyczkę i obróżkę razem z innymi darami do schroniska w Celestynowie. Po wyjściu płakałam nad losem tych biednych zwierzaków. I jeszcze dlatego że rozstanie z pamiątkami po mojej suńce było dla mnie bardzo bolesne. Wiedziałam, że te rzeczy się przydadzą i tylko dlatego je oddałam.