Kori - walczyła dzielnie 18 miesięcy.

SleepingSun

no Kori się dziś nastrój pogorszył... Wiem, że to normalne, ale i tak się martwię...

kaniesia

są lepszei gorsze dni ,teraz widocznie czas na gorszy ,ale będzie lepiej wierzę w to,pozrawiam :wink:

SleepingSun

już jest lepiej:) za mam za duże skłonności do panikowania. Dziś to przeszła samą siebie, goniła się z pieskami, pogryzła mnie po nogach, wyciąga na spacer - takie dni pokazują że to wszystko było tego warte:)

Sophie

SleepingSun

ja coś czuję, że szczęście nam się powoli kończy, ot takie głupie przeczucie. Wydaje mi się, że tyle czasu minęło odkąd Kori zachorowała, a to dopiero 2 miesiące... W każdym razie, dla mnie te wspólne dni to wieczność. Kori znowu dopadła biegunka, w poniedziałek kupię jej ten proszek z bifidobakteriami, może to wzmocni jej jelita i wreszcie pożegnamy te straszne sraczki. Sunia moja jakoś dziwnie się zachowuje. Cały dzień dziś była aktywna, wręcz bym powiedziała że nadpobudliwa. Oczywiście mogę przesadzać (jak zwykle). Węzełki podżuchwowe dalej ma powiększone, na moje oko większe niż przed chemią. Co prawda wetka mówiła, że są w porządku ale ja tam swoje wiem Wink

wydaje mi się, że te comiesięczne wlewy są dla niej za rzadkie, ostatnim razem węzły zaczęły się powiększać dwa tygodnie po (nieznacznie, ale jednak). Ale przecież nie mogę jej katować chemią co tydzień Sad

Wiecie, tak sobie myślę, że podświadomie wiedziałam że z Kori coś jest nie tak (przed chorobą). Zaczęłam jej poświęcać maksimum czasu, zabierać jak tylko często mogłam na długie spacery. Jakoś miesiąc przed diagnozą zaczęłyśmy dodatkowo chodzić o 23 na godzinne zwiedzanie okolicy. Dzień dzień (a raczej noc w noc;) ).

Mam taką książkę o psach w domu, tam jeden rozdział poświęcony jest śmieci i chorobie. Napisano, że istnieje kilka stadiów godzenia się człowieka z odchodzeniem zwierzęcia. Jednym z etapów jest etap obietnic. Mówimy sobie ''jak tylko piesek lepiej się poczuje to wezmę go na długi spacer, niech tylko mu się poprawi''. Parę lat temu obiecałam sobie, będę miała ten komfort, że szczerze sobie powiem: zrobiłam wszystko, nie było straconego dnia, Kori miała wszystko czego chciała, nie nudziła się całymi dniami w domu - każda chwila wykorzystana była w 100%. Przed Kori chorobą, strasznie kurczowo zaczęłam się tego trzymać. Nie wiem czy to by coś zmieniło gdybym poszła z Kori do weterynarza miesiąc wcześniej, pewnie tak... Szkoda, że człowiek nie słucha swojej intuicji.

Z drugiej strony myślę sobie już o tym jak rozwiązać kwestię szczepienia Kori na wściekliznę, termin mamy w czerwcu. Takie mną targają sprzeczne emocje...

Rodzice powiedzieli dziś, że więcej w domu żadnego psa. W sumie to i tak bym nie chciała, bo swojego psa muszę mieć idealnego, a z tatą na pokładzie jest to niemożliwe. Ale i tak smutno mi się zrobiło... Tyle bid czeka na pomoc... Nie wiem czy będę umiała żyć bez psa. Bez stukotu pazurków na parkiecie, bez szczekania, bez spacerów. Nie wiem jako można było tak brutalnie mi odebrać taką możliwość... Co innego nie chcieć, a nie móc...

Kot pewnie też niedługo dożyje swoich dni... Niewydolność nerek, 17 lat no i jeszcze teraz ślepota. Średnia kombinacja... Eh... Jakoś dzisiaj tak mi strasznie źle, zupełnie nie wiem dlaczego...

Wybaczcie te moje wypociny, ale musiałam się gdzieś 'wygadać'.

Sophie

SleepingSun

Sophie

Hmmmm...
No szczepić teraz nie możesz więc jeśli Kori może kogoś capnąć to może kaganiec jeśli jest luzem? Wydaje mi się, że powinnaś poprosić wetkę o zaświadczenie, że Kori przyjmuje chemię i nie może być zaszczepiona. Jakby ktoś wezwał Straż Miejską czy Policję po jakimś uszczypnięciu to możesz mieć problem. Sad

Co do wychowania - przeważnie tak jest, że w rodzinie każdy ma inne "pomysły" często wynikające z braku wiedzy albo z pobłażliwości i "ludzkiego" podejścia do zwierzęcia. A ja na przykład wiem, że źle zaczęłam moją przygodę z psami - terier to nie jest dobry pomysł na pierwszego psa bo są bardzo samodzielne, uparte i trudne w nauce posłuszeństwa. Dla ludzi z doświadczeniem. No cóż, jakoś dajemy radę :wink: W domu słucha mnie bez zastrzeżeń...w zasadzie tylko mnie :wink: Ale na zewnątrz to już inna historia Laughing

Tam już nie ma imienia i jest "obywatelem świata" - zwłaszcza jak jest luzem. Laughing

No i Rodzicom chyba musisz wiercić dziurę w brzuchu :wink: że trzeba wychowywać psa i jak to robić. Ale przecież Ty o tym wiesz - i gratuluję Ci że sama wykonałaś taką wielką pracę walcząc o dobre maniery Kori!
O, przyszło mi do głowy - nie wiem czy macie National Geographic - tam jest program Zaklinacz psów - niech Rodzice sobie obejrzą jak człowiek kształtuje zwierzę. Bardzo pouczające - niemal wszystkiego o psach tam się nauczyłam. Choć nie ze wszystkim się zgadzam. Smile

Uściski

SleepingSun

Jak Kori miałaby kogoś znowu capnąć to zrobiłaby to na klatce schodowej. Dlatego po niej i po osiedlu chodzimy w kagańcu. Tylko boję się że będzie taka sytuacja jak wtedy. Tata ją wypuścił jak wchodził do domu... Właściwie to już nie pamiętam kiedy na kogoś naszczekała, ale strzeżonego pan bóg strzeże Wink

na spacerach to jest pies idealny nie ma takiej sytuacji z której nie dała by się przywołać. Przy mnie oczywiście;)

Cezar Millan. Nie chcę Ci burzyć światopoglądu ale... Też kiedyś byłam nim zafascynowana. Jaki on respekt wzbudza wśród psów. Nie pasowały mi tylko słowa dominacja i uległość (nie ma czegoś takiego w stosunkach człowiek - pies). Potem widziałam odcinek jak zaczął przewracać psy na ziemię i je kopać. Więc zaczęłam szukać. I co się okazało? Pomijając niehumanitarne metody o których napisałam wyżej, które ładnie wyglądają w tv Cezar przed rozpoczęciem nagrywania kojarzy to swoje szz z rażeniem prądem. Nakłada psu na szyję OE i z dupy maryny traktuje je woltami. Dlatego jak wchodzi 'pierwszy raz' do jakiegoś domu to szzzzzz i pies ucieka za kanapę niby to okazując respekt. A tak na prawdę to pies się boi. Nie wiem jakim trzeba być człowiekiem żeby tak traktować swojego najlepszego przyjaciela.

I tak z własnego doświadczenia wiem, że coś takiego jak dominacja się nie sprawdza. Pomijam publikacje naukowe na ten temat oraz to, że sam jej wynalazca Fisher przyznał, że się mylił. Oczywiście pierwsze rady jakie słyszałam od osiedlowych guru - pies musi wiedzieć kto tu rządzi. No i pokazałam mu (czego do tej pory się wstydzę). Było tylko gorzej. I to dużo gorzej. Pies który szczekał na to co się ruszało, zaczął to atakować. Znam wiele takich historii... Są niestety jeszcze szkoły tzw tradycyjne. Potem psa prostuje się przez lata... Niestety co przykre, łatwiej szarpać psa na kolczatce co dwa kroki, niż poświęcić czas i cierpliwość żeby nauczyć go pożądanego zachowania. Nie wiem czemu ludzie z tylu opcji wychowywania psa wybierają te najgorsze.

Także C.Millan zdecydowanie nie!

Jak się ma Twoja piesia w ogóle? Smile

Sophie

No przecież napisałam:

SleepingSun

z internetu nie łykasz, ale widzę że z tv jak najbardziej Wink

nie piszę tego ze złośliwości, żeby nie było Smile

cieszę się, że u Twojego psa wszystko w jak najlepszym porządku:)

Sophie

Nie, Słońce! Ja wogóle nie łykam!!!! Laughing

Z żadnych mediów. I radzę czytać powoli, bez nerwów i ze zrozumieniem Very Happy

I jeszcze raz - nie wiem, nie widziałam, nie osądzam (i Tobie i wszystkim też to radzę) i z uporem maniaka nie ze wszystkim co mówi/robi Millan się zgadzam.
No i ja oczywiście też bez złośliwości - za to z wielkim przymrużeniem oka :wink:
Generalnie - racja jest jak dupa - każdy ma swoją!!!
A przede wszystkim - totalnie zboczyłyśmy z tematu - chłoniak i zdrowie naszych psów - nie "behawior" :wink: i tego się trzymajmy... chociaż tu też - racja jest jak... Very Happy

kaniesia

Tak was czytając to o zaklinaczu słyszałam i oglądałam ciekawy program ,ale czy pewne sytuacje nie zaplanowane i wyuczone wcześniej . Mam boksera nie daje się tulić czyli położyć na sobie tak zmiłości i zabawy bo warczy ale sam przychodzi i staje i to jego miłość do mnie i mam problem z kąd on to ma ,drugi inny też bokser zrób ze mną co chcesz jestem twój :wink: nie wiem dlaczego tak sie różnią :shock: teraz wołam jednego do siebie drugiego do córek bo już piskają że śpia na górze na posłaniach swoich ale nie z nami ,biore warkota :wink: jak go zdecydowanym głosem zawołam i każe położyć sie to śpi do rana wtulony ,drugi gapek śpi u córki starszej i zero złości ,cóż widocznie albo taki jest warkot a gapek inny ,a być może warkot od kiedy BEYCON został uśpiony bo chorował na chłoniaka zrobił się inny nie wiem ale od małego sie stawiał myslałam przejdzie ,ale zostało ,wiem jedno ,że nie mogę przekroczyć pewnych barier bo musiałabym go chyba uśpić bo chyba by ugryzł ze strachu i tu chyba tkwi błąd ja byłam bojąca jak był mały on też a teraz nic nie wskóram więcej ,gapek jest przeciwieństwem warkota ,ale kocham obydwu i szanuje ich sposób bycia z rozwagą inną do każdego ,pozdrawiam i wszystkiego naj naj.Warkot to Bradley a gapek to Antoś ,dobrej nocki :wink: :wink: Question

SleepingSun

Kori ma dziś zły dzień... Nie chciała zjeść śniadanka. Trudno, już tak bywało potem sraczka. Wstałam, nalałam jej świeżej wody nie minęło 1 minut i zwymiotowała ją ze śluzem w dość dużych ilościach. Dałam jej ulfamid, zrobiłam proszek do jedzenia - nawet nie spojrzała. Znowu się napiła, na razie spokój. Do tego zrobiła nie ładną kupkę, tzn część była normalna, a po bokach wylatywało rozwolnienie. Zaraz będę dzwonić do wetki, bo nie wiem czy mogę jej dać endoxan na taki pusty, biedny żołądek.

cockermanka

Łapki za Koruchę zaciśnięte! Widzę,że faktycznie jakiś do bani dzień dzisiaj...